Week 13: Vakantiestress

Zo, naar een paar weken vakantie en daarna het bijwerken met alles, heb ik eindelijk weer tijd mijn blog bij te werken. Er is best veel gebeurt.

Afgelopen weken zijn mijn man en ik naar Thailand geweest. Wat een heerlijk land. De mensen zo enorm vriendelijk en fijn, het weer (rond de 30 - 40 graden), de natuur, hun cultureel erfgoed, het eten (tegenwoordig mijn favoriete eten) en tja, de olifanten. We hebben drie dagen een opleiding tot Mahout gevolgd. Dat was echt GEWELDIG en een aanrader voor iedereen die het fijn vinden met dieren te werken. Elke ochtend haalde wij ze in de jungle op, waarna ze gewassen en gevoerd werden. Vervolgens aan de slag met training (pfff alleen die Thaise taal is niet makkelijk). De laatste dag zijn we de jungle in geweest en hebben we een aantal bergstammen bezocht. Waaronder de "langnekken". Dag en nacht dragen zij ringen om hun hals die ca 50 kilo wegen! Een schoonheidsideaal.... Het werken met de olifanten was echt heel bijzonder en op de laatste dag volgde de olifant mij (even) in plaats van de Mahout. Genieten. Hoewel er zeker dingen zijn die ik anders zou doen, heb ik het gevoel dat de dieren die ik gezien heb, het goed hebben.

Terug naar de konijnen. De dag voordat we op vakantie gingen bemerkte ik dat de oren van Jill zo stevig gewassen werden door Blue dat haar oren vol bloedkorsten zaten. Daarnaast merkte ik dat ze niet meer haar kooi in wilde als Blue als eerste in de kooi zat. Iets wat voor haar echt heel erg ongebruikelijk was. Het in de kooi gaan is eigenlijk geen probleem voor haar.
Dat was voor mij echt de eyeopener dat Blue gecastreerd moest worden. Blue is ook chemisch gecastreerd en hoewel er niet zo heel veel van te merken was (veel urine sproeien, veel rijden op Jill) wilde ik hem niet ook nog eens laten castreren omdat ik bang was dat hij daardoor heel angstig zouden worden.

Zoals gebruikelijk vliegt de tijd weer. Met Jill en Blue gaat het goed. Helaas sproeit Blue nog vrij veel en mag Jill nog steeds niet heel veel bewegen of hij duikt er bovenop.
Welkom in de wereld van het konijn zeg maar. De afgelopen dagen heb ik elke dag met hen getraind. De spelletjes gebruik ik wat minder omdat ik volgende week op vakantie ga en ze dan met oa denkspelletjes vermaakt gaat worden. Het is net als bij kinderen. Zet de spelletjes even weg en ze worden weer interessant.

De konijnen gaan naar Het kleindierparadijs!  Met Peggy (eigenaresse) heb ik overlegd dat zij elke dag in de ochtend en middag even met hen speelt! Echt super.

Hierbij een interview over het spelen met je konijn gemaakt door Marco Staring in opdracht van Pets Place: http://www.youtube.com/watch?v=4UK0Epa6low

Blue en Jill op de foto

Blue en Jill zijn inmiddels een hecht koppel.

We zijn vanavond bezig met wat opnames. Bijgaand alvast wat foto's om een idee te geven.

Week 3: Spelletjes testen

Time flies when you'r having fun....

Afgelopen week en dagen waren erg gezellig. Er is niet heel veel bijzonders gebeurt. Jill en Blue genieten van elkaar. Hoewel Blue nog erg veel sproeit en veel op Jill rijdt. Soms is het sneu voor Jill en ik hoop dan ook dat Blue gauw iets rustiger (qua rijden) wordt. Jill blijft er echter rustig onder en je ziet dat ze echt een " close" stel zijn. 

Elke ochtend en avond lopen ze een aantal uur los. Er ligt een groot kleed voor hun kooi en daar zitten en spelen we vaak met hen. Jill loopt nu iets minder los dan voorheen. Zij kon zonder supervisie in de woonkamer lopen. Met Blue erbij kan dat (voorlopig) even niet. Hij is nu eenmaal een ondernemend mannetje.

Week 1: Feest in het hok!

Zondag laat ik Jill en Blue opnieuw boven (kamer + gang) los. Ze negeren elkaar veel, maar af en toe gaat het er best wel even fel aan toe. Terwijl ik dit typ, moet ik hen tot de orde roepen. Jill laat Blue regelmatig alle hoeken van de kamer zien en ik probeer het span rustig te houden door er veel bij te zitten en te aaien. Ik probeer een balans te vinden tussen het ook even te laten gaan, maar ook niet te ver te laten komen, zodat Blue bang wordt of er bloed vloeit. Ik blijf het altijd lastig vinden met je eigen konijnen! Ik vermoed dat ik wel een paar dagen bezig ben, maar wil nu doorzetten. Jill is best territoriaal, dus ik durf het voorlopig even niet aan om dit op voor haar bekend terrein te doen. Laat staan in haar kooi. Dus voorlopig richt ik de bovenetage in. Trainen/opvoeden is op dit moment geen issue. Ze hebben totaal geen interesse (ik probeer het ook niet). De hele bovenetage ligt vol keutels en soms sproeit Blue Jill even onder. Dat hoort erbij. Zal blij zijn als het goed gaat!!

Afgelopen zaterdag heb ik een workshop gegeven in Nootdorp. Wat een enthousiaste en leuke groep! Ik heb genoten om les te geven en er werden heel veel vragen gesteld. Leuk!  Blue was ook mee. En ik vermoed dat de suprelon langzaam begint te werken. Waar hij voorheen toch wat langer actief was, vond ik hem zaterdag vrij tammetjes. Toen hij net uit zijn transportkooi kwam heeft hij een kwartiertje tot half uur nieuwschierig rondgekeken en daarna is hij gaan slapen en was hij niet heel erg actief. Misschien is het toeval? Met kerst gaat hij ook mee (nee, niet in de pan, gewoon gezellig mee tijdens ons familie kerstfeest). Dan kan ik kijken of hij opnieuw rustiger is (of niet).

Week 5: Nieuwe video

Afgelopen week samen met Marco Staring en Yvonne Loeffen van Pets Place een video gemaakt (interview & video over hoe je met je konijn kunt spelen). Ik heb de eerste opmaak gezien en dat heeft Marco goed gedaan. Ik kwam die dag niet goed uit mijn woorden en zat niet lekker in mijn verhaal. En als je dan een geduldig iemand met een hoop humor bij je hebt, is dat erg prettig. Binnenkort zal ik de video ook op mijn site zetten.

Schreef ik afgelopen week nog dat ik Blue amper kon trainen omdat hij zo aan Jill hangt, gaat het nu al een stuk beter! We trainen elke dag een paar minuutjes en je ziet dat hij per dag iets langer bij Jill weg kan blijven. Sinds gisteren weer rabbitdance en behendigheid erbij gepakt. Rabbitdance: twist (dus een rondje maken), achtje draaien tussen benen, weave (tussen benen weven) en rond (diverse objecten), naast en volgen. Behendigheid: het springen over 2 hindernissen, door een tunnel, over de wip, blijven op een plank, en door een andere hindernis. Voor de oefeningen schuif ik onze twee kleden aan elkaar zodat hij een niet glade ondergrond heeft. Op dit moment kan ik de targetstick nog niet afbouwen. Ik ben ook erg benieuwd hoe lang dit gaat duren (dan denk ik aan maanden). Het belangrijste is dat we samen een hoop lol hebben.

Het gaat uitstekend met Blue en Jill. Na een paar dagen bepalen van de rangorde, liggen ze nu vaak lekker tegen elkaar aan en wassen ze elkaar. Echt een gelukkig stel; zo samen.

Natasha en Marco van dierenkliniek Wateringseveld hebben een hangmat meegenomen, waar ze lekker samen van knabbelen. Maar Franse Hangoren zijn niet de kleinste; dus er samen in liggen gaat niet lukken.....

IMG 3646

Week 52: Oud en nieuw

Maandag - woensdag
I
nmiddels zijn de gezellige kerstdagen achter de rug en gaan we langzaam naar de jaarwisseling. Helaas is deze tijd minder fijn voor huisdieren, vanwege de knallen van vuurwerk. Zelf ben ik erg voorzichtig waar ik mijn hond uitlaat. Mijn kat zou ik binnenhouden. Als ik konijnen buiten zou hebben:  wees voorzichtig met rotjes en vuurwerk dat wellicht in de tuin kan belanden en veel angst kan veroorzaken.

Vandaag ga ik starten met het koppelen van Jill en Blue. Spannend, ik ben erg benieuwd! Aangezien het niet zo heel koud is, heb ik besloten hen buiten te koppelen. De adrenaline zal voor beide hoog zijn (dus ze zullen het niet zo gauw koud hebben), daarnaast hebben wij geluk met het weer dat relatief warm is. Meer later!

Helaas vind ik het toch te koud om hen buiten te laten lopen. Vandaag (inmiddels donderdag) hoorde ik dat het morgen en het weekend warmer zal worden, dan maar even een paar dagen wachten.

Gisteren met Blue ‘wachten’ geoefend door de kooideur half te openen, mijn hand het wachtsignaal te geven en ‘wacht’ te zeggen. Binnen een paar minuten was het een vrij duidelijk commando voor hem. Waarom gaat het zo snel ? Omdat konijnen heel erg reageren op onze energie en een handsignaal. Het komt vrij hard binnen voor hen, dus doe het zachtjes. Als je konijn er dan toch uit wil, kun je altijd rustig de kooideur sluiten. Het is wel prettig als je konijn dit woord kent. Anders springen ze meteen de kooi uit, terwijl je misschien alleen maar even wat wil pakken of geven.

Ook heb ik geoefend met ‘pak vast’ . Blue was gisteren in een energieke bui. Ik had wat papier klaargelegd om te slopen en elke keer als hij dit vastpakte, benoemde ik dit. Later ben ik ook ‘pak vast’ in combinatie met ‘los’ gaan zeggen, terwijl ik in het begin weer  ‘los’ timde als hij zelf losliet. Daarna ben ik erom gaan vragen. Als ik overigens om los vroeg, hield ik het papier vast met mijn hand (A4-tje).

Over twee dagen is het Oud & Nieuw. Dus straks nog even oefenen met de vuurwerk-cd.

Intussen vermaakt Blue zich door alle hoeken en gaten te verkennen; op zoek naar plekjes waar hij konijnenkwaad kan uithalen.
foto2
Hier verkent hij de kast onder de TV. Maar ook de kerstkaarten zijn natuurlijk aantrekkelijke knabbel objecten.

Donderdag - zondag
Daar het weer niet echt meewerkt en ik Blue en Jill nu echt wil gaan koppelen besluit ik toch maar een kamer uit te ruimen zodat ik ze daar met elkaar kennis kan laten maken.
Eerst speel ik met hen zodat ze wat energie kwijt zijn. Daarna heb ik hen samen in de uitgeruimde kamer gezet. Behalve de kamer hebben ze ook nog een vrij lange gang ter beschikking; Voldoende ruimte om van elkaar weg te lopen.

De eerst ontmoeting heb ik kort gehouden. Ze waren behoorlijk pittig en vlogen elkaar regelmatig in de haren. Jill dook soms bovenop hem, en begon hem dan met haar achterpoten te krabben. Gelukkig was Blue niet bang en bleef het gewoon proberen. Wel heeft heeft nu wat schaafwondjes op zijn oor.

Daarnaast was de ondergrond eigenlijk te glad waardoor vooral Jill te weinig grip had op de vloer en zij niet zichzelf kon zijn. Jill is een konijn van rond de 7 kilo en is dan ook snel buiten adem. Na 30 minuten achter elkaar aanrennen, op elkaar rijden vond ik het genoeg en heb ik hen uit elkaar gehaald.

Op vrijdag heb ik wat kartonnen dozen gehaald waarmee ik een vloerbodem heb gecreerd zodat het minder glad is. Dit keer zie je dat ze wel elkaar af en toe in de haren vliegen maar het duurt korter. Ze negeren elkaar meer. Eten af en toe van de stukjes appel die ik op de vloer heb gestrooid. Ik ben niet ontevreden (maar zal wel blij zijn als ze het met elkaar kunnen vinden!).

Op zaterdag heb ik helaas geen tijdom hen samen te zetten.

Het is oudejaarsdag. Ik laat hen beide (apart) rennen zodat ze moe en voldaan zijn. Blue boven en Jill in de woonkamer.  Om een uur of 20.00 doe ik alle ramen goed dicht, sluit ik alle gordijnen en zet ik muziek aan zodat ze wat afleiding hebben. Omdat ze niet bang zijn voor knallen durf ik weg te gaan, hoewel het mij niet helemaal lekker zit. Wanneer in 's nachts thuiskom zitten ze rustig en heb ik het idee dat ze niet gestrest zijn geweest. Gelukkig maar!!!   Ik hoop dat jullie konijnen ook goed de nacht zijn doorgekomen zonder angst of stress.

Ik wens jullie dan ook een supergoed 2012 met heel veel konijnenplezier!!

Hartelijke groet, Bernice

Maandag tot woensdag
Een paar dagen geleden hebben we Blue chemisch laten castreren met het implantaat suprelorin. Met een bloedend hart bij de dierenarts, want eigenlijk wil ik het niet. Aan de andere kant, als hij een "gezellig" leven samen met Jill wil hebben, vrees ik noodzakelijk. Het inbrengen was eigenlijk zo gebeurt, het bloede wel wat (baal baal), maar hij was er snel overheen. Ik denk dat ik gauw terug ga naar de dierenarts zodat hij merkt dat de dierenarts niet alleen maar een vervelende ervaring is.