De afgelopen dagen waren erg leuk. Zondag zijn we naar een hotel gegaan in Eemnes omdat we al vrij vroeg bij Koffietijd moeten zijn. In het hotel heeft Blue een ruimte badkamer tot zijn beschikking. Leuk om te zien hoe de training van de afgelopen dagen zijn vruchten afwerpt. Hij komt meteen de transportkooi uit en gaat gelijk op onderzoek uit. Wat een verschil met vorige week waar hij een aantal keer heel angstig op nieuwe situaties reageerde.

Ook heb ik hem de afgelopen dagen meer op schoot genomen en nog wat vaker geaaid. Ik denk dat hij in een korte angstfase heeft gezeten. Bij honden zie je dat ook maar daar is veel meer over bekend. Bij konijnen heb ik daar nog niets over kunnen vinden. Maar er zijn dagen waarop hij opeens angstiger of juist opener reageert.

Maandag
Om 08.15 uur zijn we bij Koffietijd aanwezig. Er worden foto's van Blue gemaakt en de repetitie gaat goed. Hij zit heerlijk aan de rozen te knabbelen en ondanks dat de tafel glad is (en ze willen er liever geen kleed op leggen), loopt hij rustig los en wint hij ieders hart... Voor behendigheid vind ik het te glad en ik besluit dan alleen maar een High Five te laten zien. Blue vindt tijdens de opnames eigenlijk alles goed. Quinty die mij voornamelijk interviewt heeft zelf ook een heel tam konijn gehad en dat merk je meteen in hoe ze Blue benadert. En ik? Ik ben trots op Blue, mijn kleine manneke van 11 weken die het toch maar allemaal doet!

Eenmaal weer thuis doet hij alsof er niets is gebeurt, hij is ontspannen en poept gewoon. Dat is eigenlijk een stukje controle op hoe hij het de afgelopen dagen ervaren heeft. Als hij veel stress zou hebben gehad, dan kan het zijn dat ze opeens niet meer eten of aan de diarree gaan.

Dinsdag
Dinsdag avond zet ik een behendigheidsparcours op in de woonkamer op de tafel (tafel is ca 2 meter) met een kleed eronder zodat hij voldoende grip heeft. Blue en Daan vinden het prachtig. Blue loopt goed achter de target stick aan en na een rondje oefenen kan hij met enige aanmoediging zelf de baan (drie hindernisjes) springen zonder dat ik de targetstick nodig heb. Soms pak ik de stick er wel even bij, vooral als hij er niet recht voorstaat heeft hij de neiging om er soms langs te lopen.

{jwplayer}http://www.dierentrainer.nl/images/video/20111109-Blog.mp4{/jwplayer}

De volgende stap is dat ik hem behendigheid laat doen in een ruimere omgeving. Op de tafel kan hij er wel langs, maar verder heeft hij niet veel afleiding en ik kan maar drie hindernissen achter elkaar zetten. Ook ga ik nu weer wat meer aandacht besteden aan rabbitdance. Want het lukt mij nog niet om de targetstick daar af te bouwen....

Woensdag
Woensdag avond liep ik eigenlijk vooral te denken wat ik kon trainen. Dus ik besloot de weave op tafel te oefenen (eehhm met een paar bekers). Dus 6 bekers op een rij en met de targetstick liet ik Blue en tussen weven zoals je eigenlijk in de hondensport ook ziet. Alleen moet ik nog even aan goede paaltjes zien te komen. Blue ging goed, ik kon mijn targetstick af en toe een klein beetje afbouwen door niet de hele beweging af te bouwen. Ik zal dat van de week ook op video zetten.

Daarnaast had ik hem een leeg theezakje (omhulsel) gegeven en daar liep hij mee te gooien en te doen. Ik ben meteen gaan benoemen: pak vast en in hand. Want dat zijn altijd handige dingen. Voor het leren dat hij bijvoorbeeld de post gaat halen. Blue is daar niet heel erg geschikt voor maar ik ga het wel proberen. Welke konijnen dan wel hoor ik je vragen? Dat zijn konijnen die het prachtig vinden om iets vast te pakken en daarmee blijven rondlopen en eventueel schudden. Kijk maar naar het volgende filmpje:

{jwplayer}http://www.youtube.com/watch?v=heISoA4WpU0{/jwplayer}

Geweldig he!

Donderdag
Donderdag was geen fijne dag helaas. Zoals je weet train ik regelmatig met hen op tafel. Dat was tot nu toe nooit een probleem en mijn volwassen voedster ligt dan geinteresseerd in de buurt te kijken. Helaas maakte Daan een onhandige beweging en viel van tafel af. Normaal gesproken zou dat niet zo heel erg zijn, ware het niet dat hij bovenop mijn voedster viel (hoe krijg je het voor elkaar). Binnen een paar seconde ben ik bij hen, maar is het leed al geschied. Jill heeft Daan gebeten en daardoor heeft hij een wond bovenop zijn oor. Meteen naar de dierenarts Wateringse Veld in Den Haag. En Daan is daar gehecht. Wat enorm balen!!!

Daan ziet er zielig uit en zit onder de antibioticum en Jill is volkomen van slag. (normaal gesproken zou ze niet aanvallen, maar als er een konijn op haar valt....  Met dat scenario had ik geen rekening mee gehouden). Zucht. Vanaf nu moet ik het anders gaan doen.

Vrijdag
Gelukkig ziet de wond er goed uit. Maar je ziet dat Daan wel meer timide is. Dus mijn eerste taak is Daan weer opnieuw te gaan socialiseren en vertrouwen in allerlei situaties te geven. Op de tafel is hij niet meer zo vrij en komt hij ook niet meer uit zijn hokje. Later op de avond heb ik hen boven losgelaten en liep hij gelukkig weer te rennen. Rustig met hierkomen wat geoefend en vooral rust en knuffelen....  Zo dadelijk zijn antibiotica geven met een spuitje. Dat betekent dat ik hem in een handdoek ga rollen om het zo rustig mogelijk te houden. Hoop dat hij er niet angstiger van wordt... Morgen weer verder. Welterusten!

Zaterdag
De wond van Daan ziet er gelukkig mooi uit, niet meer rood, pfff hulde voor mijn dierenarts; Natascha Kolsteren van Dierenkliniek Wateringse Veld. Het rollen in een handdoek voor zijn antibiotica gaat goed en gelukkig lijkt hij er niet angstiger van te worden. Vandaag weer op tafel oefenen en leuke dingen doen, zodat hij zijn angst ervoor weer langzaam kwijt raakt. Al schrijvende bedenk ik dat ik gewoon wat brokjes en lekkere dingen ga strooien en back to basic met Daan oefeningen ga doen (hierkomen en High Five zijn zijn favoriet. Met Blue ga ik weave doen en misschien toch ook nog wat hond socialisatie.

Hij is absoluut niet bang voor Jet onze labrador, maar hij vindt haar ook niet heel erg leuk. Terwijl ik het altijd leuk vind als ze echt contact maken. Jill mijn volwassen voedster gaat vaak bij haar in de buurt liggen en begroet de hond ook echt. Dat is zo mooi om te zien. Buddha onze kat die net voordat Blue en Daan kwamen is overleden, ging altijd vroeger mee wandelen als ik met de konijnen buiten liep (met Diesel en Donna). 

Zo, nu eerst aan de slag om de lezing af te maken van K & K dierenartsen assistenten dag waar ik over twee weken een lezing geef. (onderwerpen; zindelijkheid, koppelen, socialisatie, opvoeden en agressie bij konijnen).