Toen ik aan de gedragstraining begon, had ik nog geen idee wat me te wachten stond. Het was mijn laatste strohalm,ik was echt in paniek over mijn hond en zijn gedrag naar vreemden toe.

Ik had natuurlijk ooit een puppy en een jonge hondencursus gevolgd maar dit leek me intensiever. Dat was het ook; na de eerste training ging ik weg met een hoofd vol informatie en handvatten hoe te handelen in welke situatie.Het grappige was dat Antar mij maar vreemd vond in de eerste instantie (en de rest van mijn gezin ook) met de start van de massages. Dat leverde hele komische blikken op van hun kant (ook die van Antar) tijdens de eerste massages die bij de training hoorden.

Natuurlijk is het ook van groot belang dat het hele gezin meewerkt want anders is het gewoon niet te doen. Dus heb ik thuis ook een goed gesprek gehad met het hele gezin en ook gewezen op de consequenties als we er niet met zijn allen tegenaan zouden gaan met Antar. Dat heeft goed geholpen.Ik ging vol goede moed aan de slag en wist dat ik heel veel geduld moest hebben en daar had ik ook een grote overdosis van nodig.

Er zijn momenten geweest tijdens de massages dat ik dacht waar ben ik mee bezig en Antar keek recht voor zich uit alsof hij wilde zeggen "Leuk hoor waar je mee bezig bent maar ik ben die ik ben en ik wil niet veranderen". Opeens zie je dan toch na enige tijd een hele kleine verandering en op dat moment weet je dat je op de goede weg zit. Ook kreeg ik te maken met terugval dat ging het weer iets minder of er had zich een moeilijke situatie voor gedaan.

Op zo'n moment was het heel fijn dat ik even via de e-mail contact had met Bernice, om weer een goede verklaring te krijgen over de reactie van Antar en hoe ik dat in het vervolg moet aanpakken. Het belangrijkste wat ik tot nu toe heb bereikt met deze cursus is dat ik weer heel bewust met mijn hond omga en de rest van mijn gezin ook. Dat ik Antar niet meer als irritant ervaar maar nu begrijp wat zijn probleem is.

Ik heb geleerd zijn gedrag te begrijpen en hem daarbij te helpen. Ik weet zeker dat als ik niet naar Bernice was gestapt, dan had het echt niet goed afgelopen voor Antar, want het arme dier zat echt aan zijn top.

Groetjes, Danielle en Antar!!