Daarnet ben ik als eerste met Daan begonnen. Daan was erg onrustig. Ik weet niet of mensen dit herkennen. Maar Daan heeft zoveel energie dat ik het lastig vind hem een goed leven te bieden. Elk konijn is anders. Een paar dagen terug had ik al het idee dat het geen konijn is voor een hok. Maar ook de ren (okay hij is maar een paar vierkante meter) is te klein voor hem. Je ziet dat hij veel aan de tralies bijt.

Diesel was ook zo. Vandaag sprak ik een konijnen opvang die vertelde dat ze het jammer vinden dat ik ook tuigjes promoot. Voor degeen die mijn boek gelezen hebben, weten dat ik er wel achtersta. Maar alleen wanneer het dier het ook aankan.

Voorlopig kan ik bij Daan het tuig nog niet goed aanleren, maar ik denk wel dat hij en kandidaat zou zijn die veel lol buiten zou hebben.

Blue is anders. Blue schikt zich (haha op dit moment hij is nog jong) in de situatie. Hoewel zijn leeftijd meespeelt denk ik ook dat dat meer zijn karakter is. Konijnen tevreden houden vind ik niet zo heel makkelijk. Bij elk konijn probeer je het zo goed mogelijk te doen, en elk konijn is anders.

O ja en het oefenen met Daan ging aardig. High Five vind hij leuk om te doen en gaat steeds beter. De target stick vindt hij ook leuk, hoewel je gewoon ziet dat de coördinatie nog niet volledig ontwikkeld is. Het volgen van de target gaat op zich goed, maar vaak rent hij er voorbij en komt weer terug.

Vandaag voor het eerst een kleine twist gemaakt (rondom eigen as draaien). Gezien hij gauw afgeleid is, kort geoefend en vanavond misschien nog een keer. Het is tenslotte ook 13.30 uur als ik train. Terwijl ik eigenlijk beter in de ochtend of eind van de middag / avond kan trainen. Maar dat komt nu eenmaal niet altijd uit.

Blue had eigenlijk helemaal niet zoveel zin en ben ik na 2 minuten mee opgehouden. High Five, zijn favoriete oefening; hij deed het wel maar zonder enthousiasme. Een doos geïntroduceerd, hij loopt er even in, snuffelt wat, probeert er aan te knagen. Maar de binding, het plezier om iets samen te doen, is er niet.

Welkom in de wereld van konijnen trainen. Dit is normaal. Morgen toch maar weer op betere tijden trainen!

Overigens ben ik in de tijd dat Daan buiten was, regelmatig even naar buiten gegaan om hem wat aandacht te geven en kort met “hier” (vingertarget) te oefenen. Ik ben anders bang dat hij mijn aanwezigheid gaat koppelen aan het feit dat ik hem naar binnen haal.