Daan (grote eter) pakte het voer meteen uit mijn hand aan. Blue vond het nog niet zo geweldig maar kruiden zoals dille, peterselie, sprietjes gras, wel.

Beide stonden bij de kooideur te trappelen. Ik natuurlijk blij, want dat maakt het makkelijker.Mijn vorige konijn duurde het al een dikke twee weken voordat hij het eten uit mijn handen durfde aan te nemen. Vervolgens ga ik aan de slag met het aanleren van de bridges en targets.

Zoals in het boek staat, start ik altijd met een gesloten kooi, en steek ik dus voer en mijn vingers door de tralies. Waarom? Omdat een konijn een prooidier is en hij zich daar als het goed is het meest veilig voelt. Als ik dit met kooi open oefen moet het dier op meerdere dingen letten. Kortom start met een gesloten kooi, dat is beter voor je konijn. Zie pagina 130 van het boek.

Ook deze stap ging bij deze twee donders erg rap. Daantje in een keer. En Blue deed er twee dagen over. Dus drie keer “x” zeggen als ze wat lekkers aannemen (betekent goed zo), dan mijn intermediate bridge aanleren (dididididi) zie in het boek op pagina.. en dan het hierkomen met vingertarget. Beide raken mijn vingers nog maar heel voorzichtig aan, maar dat komt vanzelf wel. Het is wel enorm leuk ze zo te zien werken (en het daar hun zin hebben). Kijk op pagina 266 van het boek voor de link zodat je de video kunt zien van Daan, het aanleren van de bridges.