Dinsdag ochtend ben ik om 09.30 uur bij Sea Life. Als eerste ga ik bij TickTock kijken - ik ben zo benieuwd hoe ze het nu doet. Eenmaal bij haar verblijf aangekomen, zie ik dat ze heen en weer zwemt. Net zoals zaterdag is ze behoorlijk alert. Ik hoor bezoekers zeggen: "goh, zo heb ik haar nog nooit gezien" (kennelijk zijn dat abonnementhouders die veel langskomen).

Ik besluit om haar ademhaling te gaan tellen in "rust" - rust staat hier tussen haakjes omdat ze veel bewegelijker is dan in de afgelopen maanden.

Wanneer ik het aan een van mijn collega's van Sea Life vraag, vertelt hij dat hij nu 8 maanden daar werkt, maar dit gedrag nog nooit heeft gezien. Maar goed, ga het toch maar proberen. TickTock ademt 20 x in 11 tot 13,6 secondes - ook als er volwassenen voor het raam of kinderen naar haar wijzen. De ademhaling verandert daarbij niet. Voorlopig ga ik hierbij vanuit dat ze van bezoek dus geen stress ondervindt. Over een paar dagen ga ik het nog eens testen (lees: tellen).

TickTock heeft de laatste paar weken niet gegeten en het leek mij een goed idee te proberen of ze vandaag weer eens wilde eten. Gezien het een nachtdier is, dacht ik dat ik haar beter zo laat mogelijk kan voeren. Later in de middag kom ik dus terug, samen met Marjolein Kenma. Daar zij onrustiger is dan normaal (zij kan ook goed springen), is het veiliger om met z'n tweeën het verblijf in te gaan. Marjolein (die TickTock voorheen altijd met een voertang eten gaf) heeft deze weer meegenomen.

Bij aankomst zie ik meteen een groot verschil met de ochtend. Zij ligt rustig in het water zoals op de eerste foto van het voorstel rondje van TickTock. Ik verwacht eigenlijk dat ze het voer niet zal aannemen; en helaas bleek dat het inderdaad het geval. We hebben het voer (drie stukken forel) op het schuine stuk gelegd vlakbij de waterrand.

Woensdag en donderdag

Woensdag ochtend bel ik even met Marjolein om te kijken of ze gegeten heeft. En ja – alle stukken forel zijn weg. Dus dat is een goed teken. Ze is af en toe nog steeds onrustig.

We spreken af om een log bij te gaan houden –waarbij we haar gedrag en de temperatuur van haar verblijf op gaan schrijven. Dit om te kijken wat dat met haar doet. De temperatuur schommelt vrij snel – terwijl metingen die dagelijks gedaan worden weer andere temperaturen aangeven. Kortom, hoog tijd om uit te zoeken waarom opeens de temperatuur steeds zo verschilt, en wat voor haar de beste temperatuur is. Met vier man gaan we regelmatig bij haar kijken en houden we voorlopig even wat statistieken bij. Daarnaast bellen we het bedrijf die deze thermostaat geplaatst heeft (pas drie maanden oud)- dat hij het ding mag controleren. Ook gaan we volgende week een extra schuilplaats voor haar maken. Veel dieren ervaren minder stress als zij een goede schuilplaats hebben. TickTock heeft er een, maar maakt daar geen gebruik van.

Op donderdag is TicTock redelijk rustig. Ze ligt redelijk vaak met haar kop boven het water; zelfs als ik in de deuropening sta blijft dat zo (en dat is een goed teken). Tot nu toe ging ze dan altijd met haar kop onder water. Ik blijf even, maar er zijn verder geen bijzonderheden.

Op zaterdag zie ik dat ze voor het eerst weer eens op het "land" is geweest. Later hoor ik van Marjolein (conservator Sea Life) dat ze daar vroeger ook veel lag, toen ze nog samen met haar zusje hier verbleef. We zijn beiden erg blij dat ze na lange tijd hier weer eens gelegen heeft.!