Amsterdam - Ik werd laatst gebeld door een productie maatschappij. Zij willen voor een commercial graag beschikken over een getraind konijn; en of ik dus zo'n konijn kan leveren ? We spreken een half uurtje over de telefoon. Op basis daarvan besluit ik dat het misschien interessant genoeg is om eens persoonlijk te spreken. Zij zijn weer erg benieuwd naar mijn konijn 'Summer'.

Daarom spreken we af op het kantoor van het productiemaatschappij in Amsterdam. Gelukkig zijn mijn konijnen inmiddels goed gewend aan lange autoritten, dus dat veroorzaakt geen stress bij ze. Wel neem ik ook Twix mee, zodat Summer onderweg wat gezelligheid en 'aanspraak' heeft.

Twix is waanzinnig goed te trainen en zou ook perfect opdrachten kunnen uitvoeren. Maar we hebben zelf al gemerkt dat zijn diepzwarte kleur betekent dat hij niet goed in beeld te brengen is. Jammer, maar ik heb voor Twix gekozen vanwege zijn karakter en niet omdat hij zo fotogeniek is. Het is niet anders.

Eenmaal in Amsterdam aangekomen blijkt dat Twix inderdaad 'afgekeurd' wordt vanwege zijn kleur. We spreken het 'storyboard' door waarin 'in stripvorm' staat aangegeven welke scenes er gedraaid moeten worden, en welke rol het konijn daarin moet vervullen. Het feit dat een jong meisje op een gegeven moment met het konijn voor het raam moet staan betekent dat Summer ook afvalt: zij is als Franse Hangoor simpelweg te groot en te zwaar voor een klein meisje om op te tillen, of om een paar minuten mee in de armen te staan. Wat ook opvalt is dat het konijn meer een 'acteur' in het verhaal is dan een 'decorstuk' - en dat maakt juist zo'n leuke opdracht. Zo moet het konijn straks als het even kan op met bepaalde gezichtsuitdrukkingen in de camera gaan kijken.

We spreken dus af dat ik een oproep ga plaatsen; wie is er bereid om zijn/haar konijn een week of wat aan mij uit te lenen ? In die week wil ik het konijn dan trainen, en daarna vinden de opnames plaats. Ik krijg er gelijk een hoop aangeboden: te gek dat mensen mij blijkbaar zo met hun dieren vertrouwen !

Tijdens het gesprek in Amsterdam hebben we een aantal uiterlijke kenmerken besproken waar het ideale konijn aan moet voldoen. Denk dan aan kleur, hoeveelheid beharing en de stand van de oren. Zo moeten de ogen duidelijk zichtbaar zijn (en als je de commercial ziet snap je waarom). Een aantal van de konijnen voldoen aan de eisen en ik stuur hun foto's dus door aan de productiemaatschappij. Daar doe ik dan mijn advies bij t.a.v. karakter, wil om te werken en snelheid van leren. Op basis van de foto's worden twee konijnen 'uitverkoren' om de ster van de commercial te worden: een 'eerste keus' en een reserve konijn. 

De keus valt op Mylo; een klein grijs-wit konijn van Tania Meyer van Konijnentraining Joy. Ik ga dus naar haar toe om Mylo en zijn dame Jolly op te halen; zij zullen de komende week bij mij logeren. Bij terugkomst geef ik het koppel een dag de tijd om bij te komen van de reis.

Mylo	Mylo en zijn vrouwtje Jolly

Het 'voordeel' van Mylo is dat hij al een hoop heeft meegemaakt in zijn leven; en dus behoorlijk wat levenservaring heeft en niet zo snel meer schrikt. Desondanks gaan we in de week bij ons aan de slag met gewenning aan zaken als felle videolampen, een camera die vlak voor zijn snuit wordt gehouden; mensen die vlak langs lopen en dergelijke. Kortom: situaties die ook voor gaan komen in de 2 dagen die de opname gaat duren.

De opnames
Op de afgesproken datum rijden we met de 4 konijnen (Mylo en Jollie, plus het reserve koppel) naar Jisp (Noord-Holland, boven Amsterdam) toe. Ook nu kies ik er dus bewust voor om de partners mee te nemen. Eenmaal aangekomen krijgen we een ruimte die 'uit de loop' ligt waar ik de rennen voor de konijnen neer kan zetten, en waar ze bij kunnen komen van de reis en de pootjes kunnen strekken.

Het plaatsje Jisp is onderdeel van de Zaanse Schans: een aantal huizen daar is 'schilderachtig' en dat is de reden dat voor één van die huizen als decor is gekozen.

Door de productiemaatschappij zijn bovendien nog een paar andere huizen gehuurd, die o.a. gaan dienen als plek om te eten voor de crew. De ploeg is namelijk een man of 40 (!) groot, dus dan heb je de ruimte wel nodig,

Wel bijzonder. Laten we eerlijk zijn: dit kost wel wat, en als Mylo niet doet wat er van hem verwacht wordt staat er feitelijk 40 man voor niets. Dat legt natuurlijk wel druk op Mylo en mij.

Omdat het een 'gewoon' woonhuis is, zijn er voorzorgsmaatregelen genomen om schade aan huis en tuin te voorkomen. Zo zijn er bijvoorbeeld rijplaten in de tuin gelegd, zodat het gras zo min mogelijk beschadigd wordt.

Voor de eigenaresse van het huis is het ook niet niets: je huis wordt 'even' overgenomen en je woont ineens op een filmset...

We beginnen met een opname achterin de tuin. Mylo is voor deze commercial omgedoopt tot 'Flappie' (hey: het is een kerstcommercial!) en komt in een hok achterin de tuin te zitten. Dat moet een oud en krakkemikkig hok zijn, dus het wordt nog even vakkundig 'gammel' gemaakt - deurtje er scheef in en dergelijke. Ik kijk even of het wel veilig blijft en het hok niet 'te' krakkemikkig wordt. Een gedomesticeerd konijn wat ontsnapt heeft geen kans op overleven, dus het hok moet wel goed sluiten.

Daarna kan Mylo er in en krijgt hij de tijd om rond te snuffelen. Intussen maak ik kennis met het meisje wat in de commercial de rol van de eigenaresse zal gaan spelen.

Het geheel wordt professioneel aangepakt. Dat betekent ook dat er voldoende kunstlicht is om altijd een 'zonnige dag' te kunnen maken; ook al zou het opeens grijs of bewolkt worden. Met witte reflectieschermen wordt het licht verstrooid. Op die manier komt er mooi zacht licht in het hok, maar heeft Mylo geen 'zoeklicht in zijn snuit'. Om de stroom voor deze enorme lampen te kunnen leveren, staat er een generatorwagen in de straat te brommen - dit soort lampen kan je niet meer vanuit een woonhuis voeden.

Terwijl Mylo zijn tijdelijke verblijf verkent, is de cameraman bezig om de camera in te stellen. De 'camera' en 'lampentraining' van afgelopen week werpt zijn vruchten af; Mylo zit lekker van het hooi te knabbelen en vindt het verder allemaal wel best. Omdat hij bij Tania ook buiten gehuisvest is, heeft hij ook geen last van de kou, zo buiten in de tuin.

Als de camera is ingesteld, beginnen de opnames. Na een paar opnames is men tevreden; de scene bij het buitenhok staat er op.

Mylo vindt het allemaal wel leuk en is totaal niet gestresst. Dat betekent dat het 'reserve koppel' van Rex Bunnies http://rexbunnies.jouwweb.nl/ niet nodig is. Zij worden per 'auto met chauffeur' naar hun eigenaresse Magret teruggebracht, zodat ze vanavond lekker thuis slapen. Margret: dank voor het vertrouwen, en wat een mooie konijnen heb je !

Nu wordt alle apparatuur verplaatst: de volgende scene die in het draaiboek staat is een shot waar de camera binnen staat, en 'over een gedekte tafel heen' naar buiten kijkt, waar het meisje met 'Flappie' in de armen staat en naar binnen kijkt. Dat betekent dat een aantal lampen naar binnen moet, maar ook de rails waar de camera op staat (de 'dolly track'); en dat er een complete kersttafel opgebouwd wordt. Nu heb je die 40 man dus hard nodig - als je tenminste geen uren bezig wilt zijn.

Intussen oefen ik met het meisje: hoe kan ze het konijn het beste en veilig vasthouden ? We oefenen eerst met een pluche konijn, en daarna met Mylo. Het moet veilig zijn, maar ik snap ook dat het konijn duidelijk te zien moet zijn voor de camera. We moeten dus een compromis vinden, ergens tussen 'compleet omklemmen' en 'kan zo wegspringen' in.

Ook bijzonder: de camera kijkt door het raam naar buiten. En het moet een commercial in kerstsfeer worden, dus er komt een gespecialiseerd bedrijf het stuk tuin wat achter het raam ligt even 'onder sneeuwen'. Op dat moment was het rond de +10 graden, dus kunstsneeuw was hard nodig als je een witte tuin wilt hebben.

Nadat alles in orde is gebracht, pakken we Mylo weer uit de ren in zijn 'rusthoekje' en gaan we de scene opnemen. Uiteraard sta ik direct naast het meisje, om in te kunnen grijpen indien nodig en om haar aanwijzingen te geven. Omdat de camera binnen staat ben ik toch niet in beeld en ben ik niet hoorbaar als ik dingen zeg, dus dat is lekker makkelijk..

Als alles en iedereen op zijn plek staat is het weer 'camera loopt'. Op schermen wordt gekeken of het beeld wat de camera opneemt, overeenkomt met het storyboard wat eerder bedacht en uitgetekend is.

Na een paar 'takes' staat ook deze scene er op. Nu wordt het tijd om met zijn allen te gaan lunchen; dus vrijwel iedereen gaat naar het huis toe wat is ingericht om te eten met zijn allen. De cateraar heeft inmiddels een heerlijke lunch klaargemaakt - dit is bepaald geen 'broodje kaas'. Denk nu aan gegrilde vis en vlees, met aardappeltjes en dergelijke. Anders gezegd: er staat even een compleet restaurant op wielen op de oprit....

In de loop van de middag worden nog een paar scenes opgenomen. Die zijn deels met 'alleen mensen' en dus kan Mylo lekker in zijn hoekje bijkomen met Jolly. Dat hadden we ook zo gepland: de scenes met het konijn zijn 's morgens en vanaf de tweede helft van de middag. Rond het middaguur zijn veel konijnen minder actief.

In het verhaal komen ook avond scenes voor. Maar gelukkig wordt het in deze tijd van het jaar vroeg donker, dus dat is makkelijk te doen. Toch wordt er licht gemaakt in de tuin - alleen het moet nu wat 'maanlicht' zijn. Ook dat is te regelen....

Er wordt nu onder andere een scene opgenomen waarbij het konijn zogenaamd uit de kooi gepakt wordt. Hier wordt weer een hele opstelling met licht en witte reflectieschermen gebouwd. Ook wordt er weer kwistig met "nep sneeuw" gestrooid - maar pas nadat er gekeken is dat het niet giftig is en alleen 'op de kooi' en niet 'in de kooi' terecht komt. Af en toe moet ik de crew even op dat soort veiligheidspunten wijzen. Maar goed: zij zijn van de opnames en de scripts; ik ben van de beestjes. Als ik vraag om 'iets' te doen (of: te laten) wordt dat wel zonder morren gedaan. Dat is lekker samenwerken zo; en het is dus ook goed te doen zonder dat Mylo in gevaar komt.

De eerder half gesloopte kooi wordt nu helemaal uit elkaar gehaald, waarna de camera 'er in' gemonteerd wordt. Op die manier worden de beelden opgenomen waarbij het konijn vanuit het hok naar buiten lijkt te kijken. Nee, Mylo had echt geen kleine camera op zijn koppie op dat moment 

Als laatste proberen we een opname van Mylo op een 'green screen' te maken. Dat beeld is bedoeld voor in de montage; de groene achtergrond kan dan vervangen worden door een ander beeld. Maar inmiddels heeft 'de ster van de dag' het wel een beetje gehad; Mylo heeft geen zin meer en draait demonstratief zijn kont naar de camera toe. Okay jochie: de hint is duidelijk. Het is mooi voor vandaag. Er blijft een bewaker achter om alle apparatuur te bewaken; de rest gaat naar huis.

De volgende dag worden de scenes 'rond de kerstboom' in de huiskamer opgenomen, waarbij Mylo zijn cadeau ziet en er naartoe huppelt. Ook nu zijn we weer de hele dag bezig (met ook weer overdag pauzes voor het konijn, want er worden ook scenes met alleen mensen gedraaid). En dat voor een commercial van rond de 30 seconden...

Wat wel prettig is, is dat 'men' rekening houdt met het feit dat een konijn een prooidier is, wat als schrikreactie altijd zal proberen te vluchten. Bij de opnames waar Mylo 'op de set is' worden bijvoorbeeld alle mensen die op dat moment niet nodig zijn, weggestuurd. Zo is het op dergelijke momenten zo rustig mogelijk.

Het eindresultaat
In de weken na de opnames zijn de beelden gemonteerd, van muziek voorzien etcetera. Vanaf 9 december is de commercial op TV, en op Facebook en Youtube te zien, in een aparte NL en BE versie:

NL versie

BE versie